Kaaimannen, Brokopondo en Borgoe............

Hallo menskes daar zijn we dan weer.

Inmiddels zijn er alweer 2 weken verstreken na mijn laatste stukske, woar geet die tiet henne ;).

De afgelopen 2 weken op stage waren net als de weekskes hiervoor. Niet echt heel zwaar en weinig uitdagende kluskes te doen voor ons beide. Inmiddels heb ik in overleg met het stage bedrijf bedacht om een handboek te gaan maken voor de 10 boeren uit het project. De ene reden om mezelf bezig te houden en de andere reden is om het te gebruiken als extra opdracht voor school zodat ik dadelijk 2 weken rustig met Judith:)samen kan weze zonder gezeik van school;).

vorige week wat het weekend niet echt heel interessant. Geen tripjes alleen stappen en werken stonden op de agenda.

Tijdens ons verblijf hier worden er steeds meer dingen zichtbaar die te maken hebben met onze slechte tijd als Nederlanders in dit land. Zo zijn we al een paar x benaderd door heftig schreeuwende mensen die beweerden dat we de zooi weer kamen kolonariseren en dat we het goud kwamen jatten( en serieus in overweeg het ondertussen:P). Allemaal leuk en aardig maar als een paar van die bosnegers zo op je af komen voel je je toch minder prettig kank je vertellen.

Afgelopen weekend was weer een lekkere creme de la creme van genieten en chille. Afgelopen vrijdag zijn we vertrokken richting Domburg voor een potje voetbal met het locale team. Ons team genoemd de kaaimannen bestond uit een aantal Bakrah`s en twee javaantjes. onze shirtjes wit met op de rug "bijnamen" die hier ontstaan zijn zoals kaaiman kees kontjerace, kaaiman slauwvink 5% (ikzelf)kaaiman stofjas, kaaiman dr. Bakrah, Kaaiman kotsende dilat koning en nog meer van dit soort platte onzin( dilat is bef in het surinaams;)) De Surinaamse tegenstanders lachten zich helemaal kapot om de namen en bleven maar slap auwehoeren met elkaar over deze toch wel merkwaardig blanke gassies.

nja goed, na na 2x 30min liters bier en toen weer 30min voetbal wonnen we met 6-5 en dat was natuurlijk TOP!!!. Een team met jongens waarvan ik de enige ben die op zondag probeert een bal te trappe en de rest van de jongens nooit voetbald die winnen van het amateur team uit dit dorp. Hevug noemen we dat.

Op de terug weg moesten er inkopen gedaan worden voor de rest van het weekend. De chinese eigenaar schrok zich helemaal kapot toen de complete voorraad Borgoe, Cola en andere zaken 1 voor 1 op de balie werden gepakt. Na een half uur onderhandelen kregen we dan korting van in totaal van 6 srd (1,50 euro) op een bedrag van meer dan 60 euro jaja wat je noemt monster kortingen.

Zaterdag ochtend vertrokken we om half 7 richting Brokopondo. Aanwezig waren: Kennith, Stofjas, Bas, Kees, Bert-jan, Freek, Daan de lifter, Marid, Justine, Wouter, 3 bosnegers en ik zelf. Gezellig clubske zou je zegge om een weekend door te halen......

bij aankomst bij Brokopondo moesten Kennit en Stofjas onderhandelen over de boot...... wat heeeeeeeel lang duurde. Ondertussen besloot ik maar eens wat eten te score, in een nabij gelegen tentje bestelde ik maar een bakske bami. het vrouwtje voor me had het zelfde besteld en moest 5 srd neertikken. Toen ik mijn bakje in ontvangst nam tikte ik ook ff 5 srd neer, helaas ging deze vlieger voor mij niet op en had de beste man besloten om een prijsverhoging van 100% in te voeren 10 srd werd mij ff afhandig gemaakt door de beste man, waarschijnlijk omdat ik blank ben. ( voor het eerst in je leven voel je wat discriminatie op huidskleur is)

Na een uur kwamen Kennith, stofjas en 2 bosnegers met een boot aanvaren om ons op te pikken. Kennith en stofjas waren "retestoned" schijnbaar onderhandel je hier in dit land met een pretstikki op je lip. Na 2 uur varen door regen, en dichte oerwouden waar sommige mensen doodsangsten uit hebben gestaan kwamen we op een eilandje met een verlaten hutje. Dit bleek het oude kostgrondje te wezen van de bootsman. Deze begon binne notime onkruid te wieden, paden te harken en er een leefbare toeli van de maken. Best vet om te zien. Hutje van wat palmen en bananenblad, waar 12 hangmatten in kwamen te hangen... wat resulteerde in wat verzakkingen en schreeuwende mensen. Uiteindelijk heeft t hutje t wel gehouden.

Die middag is er wat gevist op piranha en toeconarie en deze werden savonds bereidt zodat alle 15 mensen wat te eten hadden. Die avond is begonnen met de voorraad van 1 fles rum per persoon op te slurpen, ik heb nog nooit een feest mee gemaakt dat om half 2 geeindigd is omdat iedereen zo kaal als een tientje is. Het feestje werd extra versneld door een ploteling opgedoken joint waar een aantal personen vrolijk aan lurkten. De volgende ochtend waren de sporen ook goed duidelijk kots onder hangmatten en elders op het eiland. Sja eigen schuld dan maar.

Deze jonge man hield het gelukkig bij de borgoe want dat kotsen zag ik ook niet zo zitten. toen smorgens iedereen nog in coma lag ben ik met de bootsmannen gaan vissen bij zonsopgang. Hier heb ik harder gelachen dan ooit. Ik gaf de beste kerel ook een hengel. Hij wist heel goed hoe hij moest gooien, maar toen hij een vis eraan had zitten pleurde hij de hengel op de grond en begon met de hand de lijn binnen te halen. Door het beeld dat voor me afspeelde moest ik zo hard lachten dat de beste kerel nog verlegen werd ook nog:).

Die zelfde dag liet hij ook nog ff apen en papegaaien zien, maarja als je gaat vissen neem je niet altijd je camera mee en dus dit keer weer geen foto`s van apen of papegaaien. Vraag me af of het uberhaupt nog gaat komen:(.

Na een omstuinige terug rit door het dode oerwoud en weer momenten waarop mensen gilden en doodsangsten uitstonden kwamen we weer aan in afobakka waar we de auto volgooiden en vertrokken richting Paramaribo Noord........

Na mensen tis weer een best lul verhaal geworden. Voor wie t niets vind.... Lees maar lekker wat anders dan...

Greetings vanuit het nog steeds verdamd lekker warme Suriname.